پر می کشم دوباره ، این آرزوی من بود
تنهاترین دلیل هر جستجوی من بود

دل ،سبز اتفاقی ،از هر هوای خوش بود
تن سرخوش از صدای ترانه جوی من بود

اونروزها که جسمم فرطوط خستگی بود
در باطن غریبم ، شعر آبروی من بود

هر مشکلی که روزی ،روسوی قلب من داشت
شبهای بی صدایی ، اُمیّد سوی من بود

تنها شدم ، نمُردم ، اشکامو می شمردم
اندیشۀ ذلالم یک در به روی من بود

دلتنگی و حسرت بود ، غم نامه بود و نفرت
قلبم ترانه کم داشت ، انگار توی من بود

با تو ترانه انگار ، بالم دوباره وا شد
از روز اوّل من،غم،خلق و خوی من بود

من غصه هامو بازم ، گم میکنم توشعرم
پر می کشم دوباره ، این آرزوی من بود

                                                        ۱۶/۰۸/۱۳۹۱