اچ آی وی
هراس روبه رو شدن با آدمها/خود به خود شکستن تنهای تنها
با همه سرد شدن دلسردی از تقدیر/هیچ کس نمیدونه اچ آی وی داره ولی سربه زیر
لباساشو توی چمدونش میذاره/همیشه برای رفتن بیقراره
بی تاب بی حوصله بی کس/با یه سرنگ مبتلا شد نه با هوس
به همه بدبینه میخواد همه نباشن/سرنگ مشترکش با رفیقش توی کاپشن
دنبال یه مقصر توی دوستاش میگرده/به همه بدبینه با همه سرده
گوشیشو میشکنه به دوستاش میگه نارفیق/حتی یه سلامو هم از اونا میکنه دریغ
به خیابون میزنه که بره زیر ماشین/ اما پاهاش میترسن میگن برو یه گوشه بشین
فکر کن شاید این تقدیر تو بوده/هراس به خودت راه نده مگه تقصیر تو بوده
اچ آی وی آخر راه نیست ایستادگی کن/ریشه نامیدی را قطع کن از بن
تو میتونی فقط اراده کن میشه/صدای چی بود؟ شکستن شیشه؟؟؟
امیرسینا عسکرپور
@};- @};- @};- @};-
حسن عرب لاریمی
@};- @};-
صالح حسینی
@};-
امین بهاری زاده
سلام موضوع خوبی رو انتخاب کردید اما...به امید خوانش کارهای به مراتب بهتر و بشتری از شما... @};- @};- @};- @};- @};- @};-
ناهید ملکی
سلام موضوع خوبی رو انتخاب کردی ولی از ترانه دور بود. @};- @};-
مرسده (زهرا) عباس زاده
سناریوی زیبایی بود. ولی از قالب ترانه یکم فاصله داشت . :-) @};-
مجید صادقی
سلام سحر جان عينا منم نظر داداش علي گلم رو دارم موفق باشي بانو
علی یاری
سلام سحر خانوم کار با احساسی بود سناریتو بر عکس وزنت دوست داشتم به نظرم وزن دیگه و قالبه دیگه ای رو انتخاب میکردی بهتر بود @};- @};- @};- @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن