پسر دهاتی
دنیایی که ما توی اون زندگی می کنیم با همه ی بزرگی و زشتی و زیباییش ، یک دهکده ست.
دهکده ای با بیش از هفت میلیارد نفر جمعیت.و ما هممون اهل این دهکده ی جهانی هستیم.
این ترانه گوشه ای از تلخیهای این دهکده از زبان یه پسر دهاتیه…تلخیها و ظلمهایی که نمیشه دید و روشون چشم بست…نمیشه ازشون بی تفاوت رد شد.
به امید ظهور هرچه زودتر منجی عدالت…
« پسر دهاتی »
یه ده و اینهـــمه فـــرقه ؟! یه ده و اینهـــمه نکـــــبت ؟!
نرخ نون – قیـــمت ننـــگه ؛ توی حـــــراجیــــه حُـــرمت
اینجــــــــا ظلـــــــم آبـــاده ، آره ، یـه ده غـــرق ســـیاهی
ســـر ِ هر کــوچه ش یه قـُــــلدر ، توو لباس پادشــــاهــی
قصــه تقســیم زمـــین نیــــس ، قصه تقسیــم فضــــا نیس
قصــه رنگ کــــردن حَقـّـــه ، وقتی حرفی از خـــدا نیس
هرجای ده بوی آدم – بـــوی عشــق پیچید ، همــــــــــیشه
کدخــــدا و لشکـــر صلـــــح !! مهــمون نخــــــونده میشه!
بـــــذر خــونو کـــه بکاری ، حاصـــل مــزرعــــــه نفــــته
جیبــاشون خالی نمونه – هــی ! کی اومده – کی رفته ؟!!
بذا فلســـفه ببافـــم : زندگـــی ، خـــــوبه ! قـشنگــــــــه !
گندمـــــا شـــــــــکل حشـــیشن ، داس باغبـــــون تفنگه !
چــوپون ِ ده تــــوی بُغــچه ش ، شهوت و شـلاق و دوده
رخــــــــت آهنیــــــــــش تمیـــزه ، لای ناخنـــاش کبـــوده
دیگـــــه برّه ای نمـــونده ، همـــــه جـــا گلــــه ی گــرگه
ســــگ گلـــــه داشـــتن اینـــجا ، یــه خـــیانت بــزرگــــه
اینجا مَـــرد برده ی پولــه ؛ زن یعنـــی تابلــــوی تبلـــیغ
جــواب ســـوال سقــــوطه ، توو حکـــومت رگ و تیـــغ
زنده هـــاش که تن فروشـــن ، مـــرده هاش کفــــن فروشن
نامــــترسکـــــای جالــــــیز، همــــــشون وطـن فروشـن
وقــــــــتی توو تقاطعــامون ، همـــه ی قرمـزا ســـبزه !
معلومه که عشق و احساس ، بازی هورمـون و مغزه
کجا مـــوندی ناجــــــی ِ ده ؟ ای کــــــه تو تنهــــا نجاتی
لشــــکــــــرت ۳۱۳ – یَـــل و – یــــــــه پســـر دهـــاتی