عاشقانه
به من بسپار دستاتو
تو این سرمای بی وقفه
تو این رگبار تنهایی
حضورت بهترین سقفه
کنارت حس آرامش
برام تا اوج امکانه
واسه دلواپسی هامم
همین حس خط پایانه
نمیدونی چه احساسی
بهم دس میده وقتیکه
تن گرمت به آغوشم
بدون مرز نزدیکه
میگم با بوسه آبم کن
تنم یخ بسته از دوری
میگی اول تو بوسم کن
چه معصومانه مغروری!
خیال میکردم آغوشت
یه جاده س که مه آلوده
نگو احساس تنهایی
یه درد مشترک بوده
به من بسپار دستاتو
تو این سرمای بی وقفه
تو این رگبار تنهایی
حضورت بهترین سقفه