بارونای بی اراده
نقطه شد رفتیم سر خط
دل بریدی خیلی راحت
گریه کردم از همون شب
غصه خوردم بی نهایت
—
روزا کابوس جدایی
شبا تو خواب رسیدن
وقتی نیستی خاطراتت
زنده میشن و میمیرن
—
شب که میشه تو اتاقت
چشمامو رو هم میذارم
یاد اون حرفا میافتم
واسه چند لحظه می بارم
—
جای خالیت توی خونه
خیلی وقته سوت و کوره
کاش دوباره عاشقم شی
من دلم خیلی صبوره
—
شبا منتظر تو جاده
بارونای بی اراده
راه و رسم عاشقی رو
هیچکی یادمون نداده
—
رفتی برگردی یه روزی
اما اون روزو ندیدم
واسه دلخوشیم رو جاده
جای پاهاتو کشیدم
مهیاد لارستان
@};- @};- @};-
محمد برات نیا
سلام . تو بیت اول (مصرع دوم) جا به جایی ارکان جمله وجود داره ( غصه خوردم بی نهایت) نه اینکه مشکل خاصی به وجود بیاد اما این اتفاق زیاد جالب نیست. به نظر من ترانه سرا باید در طول شعرش سعی کنه از یک نظم فکری پیروی کنه، به عبارتی براش مشخص باشه که می خواد به چه موضوعی بپردازه، مثلا جدایی همراه با گذشت، یا جدایی همراه با انتقام و... در این ترانه من که نفهمیدم شما به چه موضوعی داری می پردازی! التماس، منت گذاشتن، وابستگی و .... برام مشخص نیست حرف کلیت چیه. روزا تو خواب جدایی شبا کابوس رسیدن (رسیدن به معشوق مثل یه کابوس شده؟) موفق باشی
معصومه قریشی
شبا منتظر تو جاده بارونای بی اراده راه و رسم عاشقی رو هیچکی یادمون نداده =D> =D> زیبا سرودی و لایک @};- @};-
پنجاه درجه
قصه ی باغ
بی خیالت شدم