حکمت عاشقی
بیشتر از اون قدری که تو فک میکنی دوسِت دارم
آخر هفته ها هنوز ، کنار در منتظرم
تو روقسم به پنجره ، تو رو قسم به آسمون
نشکن دیگه دلِ منو ، اینبار بیا پیشم بمون
رفتی و موندم بی تو،تو(ی) حال و هوای بی کسی
از این همه آدم تو(ی) دنیا ، تو فقط واسم بسی
گذشتی و گفتی به من ، گذشته ها دیگه گذشت
هیچ از خودت نپرسیدی، چقد آسون دلم شکست!؟
روزهای اول که آدم عاشق میشه چه عالیه !
جای تموم غصه ها ، تو(ی) قلب آدم خالیه
روزای اول میبینی ، دنیا به ناز شصتته
هر چی طلب میکنی از یارت ، کناردستته
اما یه وقت که میگذره ، دلخوشیا تموم میشه
تو (ی) نیمه راه عاشقی ، غم و عذابه همیشه
زندگی تکراری میشه ، عاشقی بازار نداره
کهنه میشه متاع عشق ، دیگه خریدار نداره
روزهای آخر که میشه ، بهونه ها شرو(ع) میشه
چهره ی واقعیِ آدما ، اون موقع رو میشه
نمیدونم عادته یا رسمه که عاشق بُکُشن ؟
اول خوب عاشق میکنن ، بعد یهویی پر میکشن
راستی عجب حکمتیه ! زود عشقا بی دووم میشه
شروعشون جورواجوره ، اما یه جور تموم میشه !!!