کودک با غصه تنها

بی ستارۀ غریبه کودک با غصه تنها
سهم دستای تو چی بود؟خالیه پر از معما

یادگار زجر دیروز همنشین درد فردا
همدمت کدوم امیده گمشده توو خواب و رؤیا؟

توی لحظه های سرد بغض برفی زمستون
وقت نالۀ سیاه آسمون و باد و بارون

بگو با کدوم گلایه تن خستتو پوشوندی؟
با کدوم لقمۀ نونی شبو تا سحر رسوندی؟

توی تازگی هر عید غصه هاتم تازه می شن
غربت صد تا قناری با چشات اندازه می شن

فهم ژرف  واژۀ درد توی ذهن بی غما نیست
واسه فریاد غم تو, توو گلوشون که صدا نیست

مرد و مردونه بگو کی حس دلتنگیتو فهمید؟
کی از آسمون آبیت اومد و خورشیدو دزدید؟

برو اینجا کسی درد تلخ شبهاتو نمی خواد
کسی با صدای گریه ات از توو خونش درنمی یاد

آخه اینجا سرزمین گنگ وعده های پوچه
تن یخ بسته می میره بیصدا میون کوچه

بی ستارۀ غریبه کودک با غصه تنها
سهم دستای تو چی بود؟خالیه پر از معما

                                                                          ۱۳۸۶

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/8336کپی شد!
813
۲۷