با این آرامشی که از تو می گیرم

با این حسی که من از تو به ارث بردم

محاله دیگه آزارم بده چیزی

میدونی که چقدر پای تو حرص خورم

صدات می پیچه توی گوش من اما

خودت نیستی و این خونه یه ویرونس

به حددی بیقراری میکنم تا که

بگی انگار این مردم یه دیوونس…