شبیه ِ وی چت
منو داریو صــــــــدتا عشــــــــــق دیگه
چه رویای تلخــــــــیو زجــــــــر آوری
شــــــــــدی باورم توو خیال خــــــــودم
میگفتــــــــم که مثل خــــــــودم تک پری
نفهمیدم حســــــــــــی نداری بهـــــــــم
نفهمــــــــــــــیدم اینو کـــــــــه بازیچتم
تو ســـــــرگرمی با منو من واســـــت
یه چیـــــــــزی شــــــــبیه ِ به وی چتم
همـــــــــش اســــــترس یه بند دلهره
کنار تــــــــو دنیای مــــــــــن یه قفس
خــــــــودم انتخاب کردمـــــو کار من
شــــــــدم مرگ حسم تووی ِ هر نفس
تا وقتـــــی که پیش توام روز و شب
همــــــش رد اشـــــــکام روی گونمه
توو هر لحظه ویبره ی اون گوشییت
دلیلی واســــــــــــــــه لرزش شونمه
توو ذهنم با هر زنگ تداعـــی میشه
یه تصویری از تو یه زن روی تخت
منم توو خــــــــودم ساده جون میکنم
نفـــــس های سنگین یه لبخند سخت
وجودم ســــــــــــراسر غمه و باید
بســــــــــــــــوزم بسازم بدون ِ گله
نباید که جیکـــــــــــــم در آد ایندفه
که تاوان انتخابـــــــــــــــــــــ ِ دله