تصادف
یه تصادف جــــدایی ؛ باز یه اورژانســــــی ِ تقدیر
این یکــی کارش تموم بود اگه با یه ذره تأخیر …
*******
تو سرش خاطره پخشه ، عینهو یه فیــلم صـــــامت
هیچکسی دوروبرش نیست جــز گذشـته های ساکت
معـــجزه ست که زنده مونده ، زیر جـــــراحی یادت
توی شُکّــه از جــــــدایی ، هـــــنوزم خیلی میخادت
بخــــــیه های بی تفاوت ، جای زخــم حــرف مردم
پانسمــــان کردن اشکاش! ؛ بستری – بخـش ترحّم
چهـــــره ی بی حالــــتی که خیره به سقف ِ نگـاهه
یه قــــط-ع- نخاعی ِ عشق ؛ یه فـلج رو تخـت آهه
حتی لبخندای جعلیش ، یه ذره شبـــیه اصـل نیست
به تن لـَــــــش ِ امیدش ، سِـرُمِ زندگی وصل نیست
باز یه فــــــــــریاد کُــــــشنده که روی لباش بیداره
باز دیازپام سکوت و چشـــــــمایی که بیـــــــقراره
نبضــی که گرفتنــــی نیست ، قلـــبی که لگد پرونه
تزریق مورفــین ِ صبر و دردی که رو به جــــنونه
گـُلای صــورتی ِ خشک ، چشمای یخ زده ی مات
سینه ای که تنگه از درد ، یه جسد ، یه بی ملاقات
یه غــــرورِ گچ گرفته ، روح مجروحـــی که زرده
کسی که زیرش گــــــرفتی ، بدجــوری هواتو کرده
برگ ترخیص علاقــــــه ش ، تـوی دستای تظـاهر
برمیگرده ؛ به نــــــبودن ، روی ویلـــــچر تنفــــر