تبعیض

یه وقتایی دلم می گیره . . . اما
چشام از شوق تو ، لبریز می شه
همون وقتا که درگیر نگاتم
دلم محکوم یک تبعیض می شه

رقیب پیروز این میدونه ومن
بازم مغلوب این جنگ غریبم
تو هم با یک شعار صلح گاهی
می دی از روی ناچاری فریبم

غنیمتهای این جنگ جهانی
فقط یه تیکه از قلب تو می شه
می دونم بعدِ مدتی ، دوباره
رقیب اون تیکه رو تحویل می ده

آخه می فهمه جایی توش نداره
رو دیوارش پُره از یادگاری
می دونه تو دوباره خیلی ساده
دل بیچار(ه)شو تنها می ذاری

آره ! پیروز این میدون همیشه
منم ، که پای این تبعیض موندم
منم که پای عشق تو ، یه عمره
تمام دلخوشیارو. . . پروندم

ترانه سرا : سمیرا اکبرزاده

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/78919کپی شد!
1451
۴۸

درباره‌ی سميرا اكبرزاده

به هر چه می اندیشم جز تاریکی نمی بینم . اما بدان کودکم اندیشه ام را به خاطر تو صیقل می دهم و آنچه را که با قلم بر دار کاغذ رج می زنم به یادگار برایت می گذارم تا در گذر تاریخ ، نگاهت را روشن و راهت را پر از ستاره های امید نماید. آینده در دستان توست که کودک دیروز ، امروز و فردای ایرانم هستی