ارتفاع

گلوم سرشار از بغضه،که داره عادتم میشه
یه جوری از تو دورم که،فروپاشیدم از ریشه
تلاشم اینه هرجوری،بتونم از زمین پاشم
تصور می کنی بی تو کجای این جهان باشم

خودت فکر میکنی دنیا تا کی اینجوری میمونه
همیشه اونکه بازندس یه روز پیروز میدونه
یه عمره توی این خونه،همش دنبال تسکینم
ازم دوری به حدی که،تو رو واضح نمی بینم

دارم می افتم ازچشمات،دارم پی تو میگردم
نمی خواستم ولی بازم سقوطو تجربه کردم
از ارتفاع ترسیدم،تو یاد من نیفتادی
اگه واست مهم بودم،منو نجات می دادی

خودت فکر میکنی دنیا تا کی اینجوری میمونه
همیشه اونکه بازندس یه روز پیروز میدونه
یه عمره توی این خونه،همش دنبال تسکینم
ازم دوری به حدی که،تو رو واضح نمی بینم

https://www.academytaraneh.com/77982کپی شد!
1401
۴۳