کبریت روشن می کنم
دنیامو آتیش می زنم
سیگار می سوزه ولی
این دود و خاکستر منم
هر تیک و تاک ثانیه
ناقوس مرگ می زنه
با هر پک سیگار من
یه ضجه برگ می زنه
بوی تعفن می ده از
آغاز خلقت خاطره
عیسی پر از شک زاده شد
مریم نـ بوده با کره
خونابه می باره از این
تصویرهای زخمی ام
با اینکه چندش آوره
من عاشق بی رحمی ام
تشویش های بی کسی
از من یه عاشق ساخته
گردن زدم بی اختیار
هر کس به من دل باخته
خنثای خنثی می شم از
بی رحمی بی انتها
اصرار بر سر در گمی
این حس گنگ آشنا
حسن تاجیک
زيبا و متفاوت =D>
عالیه عرفانیان جوان
@};-
فریبا سید موسوی
سلام آفرین لذت بردم تفکری عمیق در مورد سوختن تدریجی یه ادم که با هر پک سیگار وسوختنش هماهنگی زیبایی ایجاد کرده ...تبریک می گم بالاخره از این سیگار که اکثر دوستان علاقه داشتن توو ترانه بیارن توو جای مناسب و نگاهی فلسفی استفاده شد ..موفق باشید دوست خوش فکر =D> =D> @};- @};-
ابراهیم حسین زاده
سلام تصاویر شاعرانه ی بکری توی این کار بود. آفرین @};-
حسین احدی
@};- @};- @};-
سعید ابطحی
@};-
معصومه قریشی
زیبا سرودید ،؛ لذت بردم =D> =D> الحق که لایک دارید @};- @};-
محمود ناظری
:-) @};-
مریم اصلانی
درود سیگار میسوزه ولی این دود و خاکستر منم لذت بردم موفق باشید @};-
پنجاه درجه
قصه ی باغ
بی خیالت شدم