تو غم تنهایی هام کسی شریک من نبود
حتی همون یار عزیز که عشقشو دل میستود

کسی کنار من نبود حتی توی یلدا شبا
که با غم تنهایی هام بجنگه و نشه جدا

تنها بودم من اونجا چیزی واسه م نمونده بود
ترانه زندگی رو کسی واسه م نخونده بود

شریک غم نداشتم و دلواپس تن غریبی
به جز خدا امیدمم بودش فقط خود فریبی

حالا فقط یه خاطره مونده از اون روزا برام
یه لحظه هم نمونده از اون همه بی کسی هام

اون لحظه ها تموم شدن با یک تولد نجیب
که از تبار خواستنه تولد عشق حبیب