من مث ماشینیم که،تو مسیره انقراضه
دوس داره توی اتوبان،بش نگن ماشین قراضه

برو اونور لاین کند که،راه بنزارو نبندی
تا نگن بش واسه شوخی،ای خدای جلوبندی

من میخوام اسقاط نباشم،یا یه ماشین پیزوری
گاز بدم تو لاین سرعت،نه مث لاکپشتو زوری

جادۀ چالوسو راحت،تا تهش دووم بیارم
توی سر بالایی راه،دندمو سبک بذارم

توو مَثَل آدما میگن،که دود از کنده بلنده
پس چرا اگزوزم امروز،یه دلیله واسه خنده

من مث ماشینیم که،دلش از زمونه خونه
دلش از دنیا گرفته،از کلاس و از بهونه

که چرا ریپ میزنی هی،چرا مصرفت زیاده
اما این حال خرابو،به من آدم هدیه داده

کاش میشد اینو بفهمم،مگه فرقی داره آهن
مگه فرقی داره آخه،آهن بی ام وِ با من

من یه ماشینم که دردش،اینه که میخواد نباشه
میخواد از جاده و آسفالت،از همه دنیا جدا شه

میخواد از چشمای مردم،که فقط تو فکر رنگن
دور شه و بذاره اونا،سر بچه هاش بجنگن

به امید اینکه روزی،جای این رنگ و لعابا
اینو حس کنن،که میشه،زندگی کرد شاد و زیبا

ترانه سرا:امید منتظری