پروانه

مثه پروانه ای که ماهو گم کرده

به دنبال یه ذره نور میگردم

به هرچی میرسم فک میکنم ماهه

خودم رو کاش قبلا کور میکردم

کلافم مات و حیرونم

کجایی عشق من جونم ؟

بیا راهم رو روشن کن

بدون تو نمیتونم

دیگه بالم نداره نای پروازو

"کجایی عشق من جونم ؟"

میپرسم اینو ازهرکی

میگه من هم نمیدونم

همیشه یادمه هر شب

شبو پر نورمیکردی

میخواستم بی تفاوت رد شم اما تو

منو مجبور میکردی

حالا امشب کجایی؟

ماه کی هستی؟

گذشته دیگه اون شبها که دنیا رو

خودت تنهایی غر ق نور میکردی

ستاره تو شبا مغرور مغروره

گرفته جاتو فک کرده که پرنوره

بیا طاقت ندارم ماه من برگرد

به من اینو نگو:"این حادثه دوره"

اگه فردا بیای من خودکشی کردم

نمیفهمی که این پروانه مجبوره

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/73060کپی شد!
888
۳۶