این فصل زرد و این غروبایی که غمگینه

پس کوچه های ساکتی که عین نفرینه

چن(د) ساله مهر و مهربونی تو باهم نیس

چن ساله پائیزای بی تو سرد و سنگینه

چن ساله بعد از رفتنت تقدیر برگشته

یه عمره یک صحنه ازین دنیا بهاری نیس

دارم تنفس می کنم بی وقفه بعد از تو

در خون من اکسیژنی از عشق جاری نیس

از دید من بعد از تو دنیامون یه تابوته

من هم شبح یا روح سرگردان یک عاشق

از عشق توانگارنشونی دیگه با من نیس

دق میکنم وقتی که باشم باخودم صادق

این آفتاب بی رمق ,ابرای بی بارون

بعد از تو درگیرم به این پاییز

با برگهای خشک کوچه هم نوا میشم

غرق غمم مثل مترسک بر سر جالیز

مهر۹۱