خیالت… !

تو بر میگــــــردی… میدونم… نگــــو نه !

اگه دنیــــــــا و آدم هــــــــاش بذارن

تمــــــــام جاده ها حتما شلــــــوغه

یا شاید کارْگَــرا مشغـــــــول کارن !

تو مدتهـــــاست رفتــــی از کنـــــارم

پس ایـن کیه که شب ها پیش من هست ؟!

همیکنه زیــــر بارون زیر یک چتـــــــــــــر

میاد تا آخـــــــــــرین کوچـــــــــه ی بن بست

همینکه بالش مـــــــــــن ، شونه هـــــــاشه

همینکه هـــــــــر شبو مهمــــــــــونه اینجـــا

چقدر شکل تـــو میشه وقتی میـــــــــــــگه

تا هـــر وقت من بخوام میمــــــــــــونه اینجا

از این بغضــــــــــــــم بدش می یاد انگـــار

از اشــــک و گـــــــریه و دوری بیـــــــــزاره

اونم میــــدونه چی دوس دارم انگـــــــــار

همیشه صورتــــــش ته ریـــــــــــش داره !

نمیدونم چــــــــــــــرا حالت چشمــــاش

با خشـــــم و غصه ی تو فـــــــــرق داره ؟!

همــــه میگن خیالاتی شــــــــــــدم من

ولی اینکه تو نیستی… نه… محـــــاله!

نمی دونی چـه جوری روی گــــــــــونم

جای انگشت ســرد اون میمـــــــــــونه

همون قدری که تو بی رحـم و سـردی

قبول کن که ” خیالت ” ، مهربـــــونه !

داره یادم میـــره اون غصــــــــه ها رو

منو تنهــــــــــــــــایی و روزای برفـــی

دارم جــون میگیـــرم با این ” خیالت ”

بگـــــو مَردُم دروغ میگن که رفتی… !

 

https://www.academytaraneh.com/7156کپی شد!
968
۲۸