تقدیر من منهای تو
ما بین بغض و اشکِ من
آهی زِ یادت زنده است
ذره به ذره عطرِ تو
در روحِ من آکنده است
این بی نظیرِ عشقِ توست تنها دلیلِ نو شدن
تنها دلیل سازشه شعر و قلم با دستِ من
بی وزنمو بی خود شده سر می کشم از جام تو
معنیه هر چه خوبی است
دنباله ای از نام تو
تقدیر من منهای تو
ضربِ جنون در حسرت است
رویایه تو بیداریه
از خوابِ سردِ غفلت است
روزی اگر آغوشِ تو
در بر بگیرد پیکرم
بی مرز و بی حد می شود
تصویرِ سبزِ باورم
مرتضی محمدی
اقای جمالی زیبا بود لذت بردم @};-
معصومه قریشی
چه زبان متفاوتی داشت ترانتون خیلی به دلم نشست و لایکید مثل همیشه @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن