چشاتو ببند و به دنیا بخند

حالا که دیگه چاره دل کندنه

حالا که تو این کوچه ی ساکت و بی عبور

طنین ترک های برگ همدمه

نذار باز یه بغض تو دلت جمع بشه

برقص و تو خوش باش که درمون، خندیدنه

نکن تو گلایه نگو واسه چی

که کار زمونه فقط چیدنه

بیا تا که عادت کنیم ما به غم

نذاریم خوشی رو بریزه به هم

تو وروش وایسیم و ما بخندیم بهش

بذاریم جلو ما سبک شه یه کم

چشاتو ببند و به دنیا بخند

نگو کار چشم تو باریدنه

بدون بعد این تاریکی و سکوت

سهم تو مث خورشید ، تابیدنه