یتیم
ازهمون روز که چشامو رو به این دنیا گشودم
سایه رو سرم نبود و مال هیچکسی نبودم
نه پدر حتی یه مادر نه یه آغوش و پناهی
منو دادن دست هیچکس واسه جرم بی گناهی
اسممو یتیم گذاشتن واسه من جایی نداشتن
جای قنداق سفیدم منو تو کفن گذاشتن
منو شرم تو نگامو منو این همه شکستن
منو ناچار به دمیدن منوکنج غم نشستن
دل به کی بدم خدایا تا که پاشو روش نزاره
دستامو بگیره شاید فک کنم هوامو داره
مرهمم دوای دردام آی خدا صدامو داری
بگو میشنوی صدامو منو تنها نمیزاری
منو تنها نمیزاری