یاد اون روزای برفی
توی اوج سوز و سرما
دستامون تو دست هم بود
دلامون میون ابرا
یاد اون روزای با هم
با همین حال و هوامون
وقتی یادشون میوفتم
بدجور میگیره دلامون
یاد اون روزای پرعشق
یاد اون روزای آبی
من که پیش تو میموندم
تا تو آهسته بخوابی
یاد اون لبای غنچه
که همیشه شکوفه میکرد
برای بوسیدن تو
برای بوسیدن من
یاد اون حس نوازش
توی آغوش تو و من
عطش خواستن چشمات
تو دلم جوونه میزد
اما بازم تو خیالم
یه خیاله سرد و خالی
اون خیالی که طعم لبهات
مونده رو لبام یادگاری
صادق شيخي
@};-
علی یاری
سلام ...با نظر خانم موسوی موافقم پایدار باشید
مصطفی محمودی کاشانی
ممنونم از همه دوستان @};- @};- @};- @};-
عسل پوریونس
@};- @};- @};-
مصطفی محمودی کاشانی
ممنونم @};-
امین بهاری زاده
@};- @};- @};-
مصطفی محمودی کاشانی
ممنونم از همه دوستان @};- @};- @};- @};- @};-
علیرضا محرابی
آقا مصطفی عزیز زیبا سرودید @};-
سید ایمان پورحسینی
@};- @};- @};-
فریبا سید موسوی
سلام جناب کاشانی آفرین .شروع ترانه خیلی قوی و خوب بود ولی در ادامه بعضی جاها وزن و از دست دادید مثلن بدجور میگیره دلامون...هجاها برابرن ولی ولی وزن عروضی درست نیست و روون ادا نمیشه مثلن اگه میشد...می گیره ، خیلی دلامون ...بهتر میشه یا توو مصراع که همیشه شکوفه میکرد...همیشه اگه (همش)بشه روون و درست خونده می شه باز توو مصراع اون خیالی که طعم لبهات...با حذف (اون ) وزنتون درست میشه و مفهوم هم تغییر نمی کنه عذر می خوام جسارت کردم .امیدوارم کارای موفقی ازتون بخونیم دستامون تو دست هم بود دلامون میون ابرا =D> =D> @};- @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن