به احترام رفتنت یه جاده خیس اشکمه

بازم بی خوابی هر شب و من یاد تو افتادم
درست تو اوج خوبیت بود که تو رو از دست دادم

کاری نبود کنم راه التماسم بسته بود
فریاد می زدم ولی بغض صدام شکسته بود

به احترام رفتنت یه جاده خیس اشکمه
هنوزم این نبودنت تو قاب قصه مبهمه

کسی نموند کنار من تو این هجوم بی کسی
آهای تو بغض کال من! کجا به گریه می رسی

امون نمیده بی کسی تو این هوا با طعم درد
گریه به آخرش رسید، بغضم بهم وفا نکرد

تو رفتی و منم اینجا اسیر دست سرنوشت
چقد خط می زنه منو ، این موجی که تو رو ازم گرفت………

https://www.academytaraneh.com/6897کپی شد!
971
۵