نفس نیست و طپشهای دلم بی تو چه سنگینه
چشام حتی تو رویاشم داره کابوس می بینه
فضای خونه چه دلگیره چقدر اینجا غم انگیزه
تموم فصل تقویمم روزای سرد پائیزه
یه کم دلگیرمو خسته یه کم بی حوصله تنها
کلافم از خودم بی تو چه بیزارم از اینجا
هنوز عاذت نکردم که همش تقصیر تقدیره
به امیدی که بر گردی دلم حبسه به زنجیره
نمی گم چیزی و اما سکوت من حقیقت نیست
تظاهر می کنم خوبم ولی این واقعیت نیست