شاعر!

یه بغــضـه نیمه کاره تو گلوتـــه

شدی شاعر که کوهِ درد باشی

برای لرزشِ این شعــــروکاغــذ

بسوزیــو ولی یک مـــرد باشی

همـه دنیای تو تقسیــم میشه

میون واژه هایِ دفتــــــر شــعر

زیر سمفونــــیِ بارونِ احســـاس

میون گریــــه های آخر شـــــعر!

توکه دردت فقط مالِ خودت نیست

همه دردایِ عالــــم روبــه روتــه

دوباره می نویسـی می نویسـی

تموم شعــــرتومهــــــره سکوتـــه!

تـــــمومِ واژه هاتــو زندگـــــی کن

که دنیایِ تو هر لحظش یه قصــه س

تومــیــدونی اگـــه بازم بـبـــــاری

یه دفتـــر،پای دردت کوهِ غصــه س

۹۲/۳/۱

https://www.academytaraneh.com/67561کپی شد!
1786
۸۱