اندوه بارون

چرا شمع با گل و پروانه قهره

تو چشم هیچکدوم رنگ وفا نیست

چرا باغچه نداره بوئی از گل

خونه بی باغ  وبی گل با صفا نیست

داره میسوزه شمع ، از بی وفائی

دیگه پروانه یادش رفته پرواز

گل و بلبل با هم کاری ندارن

فراموش کرده بلبل ، شعروآواز

بهاردیر کرد و امسالم نیومد

زمستونه هنوز ، بارون و برفه

محبت یخ زده رو شاخه دل

ولی تو هر نگاه دنیائی حرفه

صدای ناله ناودون و گوش کن

داره می ناله از اندوه بارون

دل ابرا گرفته س چون همیشه

شده غم بی حساب ، چون گنج قارون

قلم میچرخه روی کاغذ اما

نمیگه حرفش و انگارغریبه

دیگه جائی واسه دوستی نمونده

تودلها جای عشق سنگ فریبه

                                                                        نسرین عبادی

https://www.academytaraneh.com/6756کپی شد!
933
۱۶