بیصدا تن نده سَر به دار ِ وطن
بغض ِ صد سالتُ اما فریاد بزن
بگذر از عادت ِ سیم ِخاردار و رنج
اوج ِ پراوازت ُ با ستاره بسنج
سهمی از آسمون آرزو شد چرا
شعر ِ صد پاره شد بغض ِ فواره ها
پر شکستی و در آینه تا شدی
سوگوارانه آه در قفس جا شدی
پس کجاست قصه ی آفتاب و زمین
انتظاری که باز بیصداست نازنین
فصل آلاله هاست غربت ِ آسمون
تلخه پرپر زدن در هوای ِ جنون
تا ظهور ِ چراغ تن به ظلمت نده
نوگل ِ تازه ی باغ ِ آفت زده
نشکن از وحشت ِ سایه های ِ تفنگ
کودکانه بجنگ حتی با قلوه سنگ
مهدي ا. هومن
@};-
احسان نوری
عباس عزیز سلام کار زیباترو پسندیدم این نشون میده که مولف بسیار نسبت به خودش سختگیره و این خیلی عالیه ایجاد حماسه رو دربطن کار میشه دید اما پر شکستی و در آینه تا شدی در این مصراع مفهوم گنگه در مجموع باید بگم بسیار کار قابلیت اجرا رو داره @};- @};-
حسین خزایی
ترانه زیباای بودد دوست هم ترانه @};- @};-
سید ایمان پورحسینی
ترانه ی زیبائی بود دوست من @};- @};- @};-
مجید صادقی
سلام عباس جان خيلي خيلي عالي بود دوست داشتم كارت رو و مي پسندم دوست من
صادق شيخي
نشکن از وحشت ِ سایه های ِ تفنگ کودکانه بجنگ حتی با قلوه سنگ =D> ..ياد فلسطين افتادم..خوب بود..موفق باشيد. @};-
تيام كارگرعرب
دوست من بسيار زيبا بود بگذر از عادت سيم خاردار و رنج اوج پروازت با ستاره بسنج @};- @};- =D> =D>
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن