رفیق

چقدر افتخاره که پیشت رفیق
سر زانوهام و به خاک میزنم
خیالی ندارم اگه جون بدم
تو راه تو از هر چی دل میکنم
کنارت رفیق از همه سر ترم
مهم نیست برام اسم و رسمت چیه
همه زیر و رو می کشن این روزا
هنوز رسم ما, رسم یک رنگیه
چقدر خوبه که تکیه گاهم میشی
چقدر خوبه تو مشکلا پشتمی
چقدر خوبه این و میدونم رفیق
تو تنهایی هام تا ابد پیشمی
بذار که بدونن همه آدما
رفاقت یه روزی به این سبک نبود
باید جون میدادی تو راه رفیق
رفیق پشت سر دست به خنجر نبود
چقدر خوبه که خنجرت دستته
واسه اونکه پشتم رو محکم کنی
نذاری بیوفتم یا که خم بشم
چقدر خوبه این رسم و نو میکنی
تا آخر بدون با همیم مثل قبل
بذار آخرش هر چی می خواد بشه
میدونم میدونی که این خاطرات
میتونه هزار قصه نو بشه

https://www.academytaraneh.com/65283کپی شد!
776
۱۴