میخوام رخت راه و بپوشم برم
یه کوه خاطره روی دوشم برم
برم گم بشم توی این خستگی
می خوام تو یه شب سرد و تنها برم
میخوام اشک چشمام و آروم کنم
تمنای دستام و پنهون کنم
کلافم از این عشق بی فایده
میخوام عشق و از سینه بیرون کنم
دیگه خستم از این همه ادعا
میخوام ادعای جدایی کنم
برم توی جاده تا که گم بشم
برم ادعاهام و ثابت کنم
می خوام سرد تر از هر زمستون بشم
ببارم می خوام مثل بارون بشم
بمونم , مث برگ تو پاییز یه روز
باید آخرش خورد و داغون بشم
مجید صادقی
سلام نيما جان ترانه زيبا و خوبي بود فقط جسارتا عرض ميكنم بمونم مثل برگ اگه بشه بمونم مث برگ به نظرم روون تر بشه ببخشيد
نیما پیر باوقار
بله درست میگید روون تر میشه پس با اجازه پیشنهادتون رو اعمال میکنم ممنونم از این پیشنهادتون آقای صادقی :-) موفق باشید دوسته عزیز @};-
صادق شيخي
آفرين قشنگ بود/موفق باشيد @};-
نیما پیر باوقار
ممنونم از شما صادق عزیز @};-
آزاده ربانی
سلام ترانه ی پر گلایه و پر احساس و البته دلنشینی سرودید . @};- @};- =D> =D>
نیما پیر باوقار
ممنونم از لطفهای شما خانم ربانی که باعث انگیزه میشه موفق باشید @};-
فرزانه امیرپور
ترانه ی زیبا و روونی بود =D> =D> =D> موفق باشی دوست عزیز @};- @};- @};- @};-
نیما پیر باوقار
سپاس از شما خانم امیر پور @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن