یه کادو !

 

یه قطره اشک که افتاده رو تقویم
به مادر کرده این بغضش رو تقدیم

دو تا زانو بغل کرده یه گوشه
یه کادو ، کی میدونه که چی توشه ؟

یه روزی سقف خونه رو سرش بود
یه روز مادر مث بال و پرش بود

نشستو کادوشو خوب خاک کردو
با آستینش چشاشو پاک کردو

سرش رو  روی سنگ قبر گذاشتو
به مادرگفت که هیچی کم نداشتو

تو سرمای زمستونم پتو داشت
غم بی مادری تنهاش نمیذاشت

خدایا یازده اردیبهشته
بگو جاش امنه اونجا توبهشته

 

تقدیم به تمام زلزله زدگانی که امسال اولین روز مادرو بدون مادر تجربه کردند…

با مهر تاجیک :)

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/61643کپی شد!
1100
۱۰