باید آبی شدو دلهارو نو کرد،خدا هم با منه تو این هیاهو

میشه رد شد از اندوه زمونه،باید دست منو باور کنی تو

میشه با ارتباط آب و آتیش،به سمت گرمی و حس غزل رفت

فقط دستاتو میخوام تا بتونیم،از این کندوی پر نیش تا عسل رفت

همینجا پشت این ترس و تنفر،میتونیم عشقو بازم سر بگیریم

بگو میشه که این دنیارو بازم،رها کردو به رؤیا پر بگیریم

“من از این ارتباط خالصو ناب،از این پرواز رؤیایی میخونم

کنارت تا ته راه با همین حس،توی سختی و شادی ها میمونم”

به رؤیای یه دنیای پر از شعر،پر از امنیت و آرامش ناب

بیا توی نماز هر شب و روز،دعامون باشه با مینای مهتاب

باید از ارتباطی پاکو معصوم،بریم تا عرش و معراجو بفهمیم

تو میتونی به من ملحق بشی تو،مسیری که خدا میگه بگردیم

جهان محتاج ماس تا روز آخر،منو تو با همیم هر چی که باشه

بیا تا آسمونا پر بگیریم،تا موعودی که عشق جنس خدا شه

“من از این ارتباط خالصو ناب،از این پرواز رؤیایی میخونم

کنارت تا ته راه با همین حس،توی سختی و شادی ها میمونم”

ترانه سرا:امید منتظری

خواننده:پژمان مقدم

آهنگ و تنظیم:رافی شهبازیان

فایل صوتی