روانیم کردی با کارات خوراکم قرص اعصابه
خوشیم وقتیه که چشمام برای ساعتی خوابه
برو از توی این خونه چی از جون دلم می خوای
چرا هر جا که من میرم هنوز دنبال من میای
نه حلقه ای تو دستم هست نه دیگه مال تو هستم
برو باشه تو بی عیبی برو اصلا خودم پستم
یه شب هم سر رو بالشتم نذاشتم حتی من راحت
تو اصلا عاشقم نیستی فقط داری بهم عادت
چرا میگی دوسم داری کدوم کار تو از عشقه
بیا بس کن دروغاتو خدا میدونه که زشته
برو از توی این خونه وگرنه من خودم میرم
از عشق تو دیگه خسته م از احساس تو دلگیرم
زدیو گفتی از عشقه میگفتی غیرته داری
دارم میرم من از خونه ت چرا نمیکنی کاری
کجاها بزنم پرسه آخه مردیت کجا رفته
همین بود غیرتت آقا بگو مردیت کجا رفته
همه مردیت همین بود که زدی سیلی توی گوشم
که وقتی که میرم بیرون چرا این لباسو میپوشم