یه بت خونه ساخته بودم ، توی دلم به اسم تـو

حک می کنم رو سر درش ، یادم نره این رسم نـو

تو اولین عشق من و تنها رفیق خلوتی

همدم و هم صدای من ، مثل بارون یه رحمتی

یه بت خونه ساخته بودم ، یادت تو قلبم بمونه

کنج دلم یه جای خاص ، هیچ کی جاش و نمی دونه

ترانهها خسته میشن ، اگه بخوان از تو بگن

نغمه ی خاص زندگیم ، گوش کن ببین چی ها می گن

تو تنهایی به یاد تو ابر نگام بارونیه

تنها بدون یه اسم که ، همش برام موندنیه

نزار مثه غریبه ها ، رونده بشم با قهرتون

راه بگو خودم میشم ، شهره نام شهرتون

یه بت خونه معبد من ، راه صراط قلبمه

راه دیگه نشون نده ، جون نگات که خواستمه

تو می دونه درد فراق ، چه کاری دست من داده

نبودنت کنار من ، چه حال و روزی تن داده

یه بت خونه کعبه دل ، معبد بندگیم شده

روزی هزار  دفعه طواف ، عادت زندگیم شده

ترانه سرا :حسین خزایی