دانشکده خب دانشکده ی ما کوچیک بود کلا دو رشته داشت و خب تو جمع های کوچیک چیزی که زیاد هست حاشیه هست مخصوصا رشته های بیمارستانی... منم که حاشیه خیز ! این چرا خودشو میگیره ؟ این چرا سلام نمیکنه ؟ این چرا با همه دعوا داره... این چرا از دماغ فیل افتاده ؟ این لاله ؟ من تاحالا صدا اینو نشنیدم این معتاده این میگن با فلانیه این ... و الی اخر 4 سال رفتم دانشکاه به یه دخترم سلام نکردم ;)) (البته به جز یه نفر :"> ) اما تنها اتفاق خوب دانشگاه پیدا کردن همو ن نفری بود که بهش سلام میکردم... که شده تنها بهانه ی زنده بودنم @};- ----------- پی نوشت .. یچی بگم جالبه یکی بهم خصوص زده واقعا تو دبیرستان با ترکه البالو میزدنت ؟ یعنی ای کیو در حد نخود فرنگی ! 8->

خب مرتضی جون ترانه ی خوبی رو اذت خوندم خب به شخصه روزای مدرسه رو دوس ندارم چون از مشق نوشتن بیزار بودم... بزرگتر هم که شدم تنها چیزیش ک خوب بود فرار کردن های زنگ اخر بود... هرچند فداش تحمل حرفای مدیر و ناظم سخت بود شیطونه میگفت بزنیم تو چونشون ;)) ( فردا ولی ناظم مون بغضمو میشکست تو گلو دستای م نمیموندن و ترکه ی خیسه البالو) راستش خودمم نمیدونم این چرت و پرت هایی که گفتم چه ربطی داشت خودت اگه ربطشو پیدا کنی کمک بزرگی بهم کردی ;))