خسته شدم
من امشب به تلافی ستمهای زمونه
برای اینکه هیچ ردی ازم به جا نمومه
زدم بر جان خود ضربه ای مهلک
نمیخوام حتی یک شادی کوچک
میخوام حتی نباشم توی دنیا
نمیخوام که ببینم صبح فردا
دیگه خسته شدم از مردم بد
باید ریشه این زندگی رو زد
به خود بد میکنم آروم بگیرم
تو زندون همین مردم اسیرم
نمیدونم چرا اینقدر بی رحم
به خنده میزنن رو سینه ام زخم
خدایا کو خداییت تا ببینی
خودت میتونی روزی جام بشینی؟
بشینی و ببینی که من اینجا
شدم تنها ترین آدم دنیا
دیگه طاقت نمونده واسه بودن
دیگه فایده نداره زنده موندن
به خود میزنم این ضربه آخر
دارم برای رفتن میزنم پر
سید مجتبی هاشمی
عالی بود یه جورایی حرف دلم بود [-(
حسین خزایی
@};- @};- به امد خوانش بهترینها
مجید صادقی
سلام مرضیه عزیز @};- @};- @};-
سهیل پیلتن
درود خانم عارف عزیز کارتون مضمون خوبی داشت و یه جاهایی کلمات زیبایی توش به کار برده بودین که خیلی خوب بود واما نکاتی که به ذهنم میرسه رو خدمتتون عرض میکنم : ترانتون دارای دوگانگی وزن بود یعنی 4 سطر اول با بقیه ی ترانه وزن متفاوتی داشت چیزی که تو بعضی جاها دیدم دوگانگی زبان بود یعنی زبان عامیانه کارتون گاهی به زبان رسمی مبدل میشد مثل :زدم بر جان خود ضربه ای مهلک این بند کاملا زبانش رسمی هستش یا یه جای دیگه :به خود بد میکنم آروم بگیرم بعد چند جا اشکالات قافیه داشتین مثل : مهلک و کوچک - بیرحم و زخم -اخر و پر فکر میکنم اگر اشکالات کار رو رفع بفرمایین ترانه خوبی بشه جسارت بنده رو ببخشید به امید موفقیت بیشتر @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن