عوض کن نسخه مو دکتر

دیگه از قرص بیزارم

همه ش تقصیر این قرصاس

اگه تا صبح بیدارم

عوض کن شیوه تو با من

مداوا کن منو با عشق

سرنگ و قرص و آروم بخش

کمه تاثیرشون تا عشق

ببین دکتر … یه کم قلبم

یه کم دستام بی تابن

یه کم حسم بهم خورده

چشام روزارو می خوابن

بگو که قلبم آزرده س

واسم دیدن اون خوبه

بگو معترضه وقتی

داره بی وقفه می کوبه

چشام تو قاب چشماشو

بهم تجویز کن … دکتر !

تو نسخه ت منو از عشقش

فقط لبریز کن … دکتر !

یه چیزی مثل مورفینه

تو دستاش وقتی می گیرم

یه حس کاملا دنجی

که با گنگیش درگیرم

همین ها کافیه ، دردم

با این یک شیوه درمونه

جسارت شد ولی دکتر

از اون قرصا که ارزونه !

تو دفترچه م اگه جا هست

صداش یادت نره هر روز

که حتما بگه تو گوشم

سه وعده اسممو در روز

نیازم اینه برگرده

بدون بودنش هرگز

چرا دکتر توی نسخه م

نوشته : وضعیت قرمز

چشام تو قاب چشماشو

بهم تجویز کن … دکتر !

تو نسخه ت منو از عشقش

فقط لبریز کن … دکتر !”