باورم نمیشه
پایِ خاطراتِ تو ، بسته شده
انگاری نبودی اصلا ، توو دلم
زود فراموشِ ترانه هام شدی
ساکتم وقتی که نیستی مشکلم
رفتی و دلم برات تنگ نشده
واسه ی خودم عجیبِ به خدا
چَن روزه هر چی دارم فِک می کنم
نمی دونم واسِ چی شدیم جدا
دیگه اسمتم داره یادم میره
با ستاره هایِ شب ، همبازیم
واسِ نقب زدن میونِ کهکشون
به یه نورِ کوچولو هم ، راضیم
دیگه گریه کردنات بی ارزشه
جلدِ خاطراتمون سوخته دیگه
دلِ خسته و پُر از آهِ شبام
چِش به آسمونی نو ، دوخته دیگه
باورم نشد یه روز جدا شدیم
باورم نمی شه رفتی از سرم
باورم نشد مثِ سایه شدی
جا نداری حتی تویِ دفترم
سامان جاويدان
خانم سجودي سلام مثل هميشه لذت بردم . لايك
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام با نظر بچه ها موافقم عالی بود درود بر شما دوست عزیز @};- =D> :-x
محسن علیوردی
سلام سمیه کار خیلی قشنگ و با احساسی بود اما گاهی با خوندن این جور کارهایی که از یه جدایی بین دوتاعشق حرف میزنه و یک طرف انقدر دیگه خسته میشه که کم کم عشقش یادش میره برام سخته یعنی فراموش اون همه خاطره اما کارت خیلی حرف واسه گفتن داشت @};- @};- @};-
سامان سعیدی
@};- @};- @};- ترانتونو دوست داشتم..........
مینویسم ..تو بخوان
آغوش تو
پنجاه درجه