چقدر بَدَن این لحظه های بی طاقتی
تو فکرتم هر ثانیه و هر ساعتی
چقدر دلم میخواست همیشه بودی پیشم
هر روزِ ماهُ برات فدایی میشم
من فقط آروم میگیرم تو آغوش تو
چه سخته از یاد بردن و فراموش تو
اینکه بخوام ازت دل بکنم محاله
تو چه میدونی که بی قراری چه حاله؟
انگاری قسمتم شده باشم اسیرت
چی میشد تو زندگیم بودم هم مسیرت؟
——————————————————–
اینو ۲ ساعت بعد از سال تحویل نوشتم نمیدونم چرایه دفعه ای دلم گرفته بود تنها راه آرامشم نوشتن بود که این دراومد منتظر نقداتون هستم دوست جونیام….