میگم شاید یه روز برگردی پیشم،هنوز عشقت رو تو قلبم نکشتم

هنوزم مثل روزای گذشته با فکر خاطراتت گرمه پشتم

هنوز از پا نیفتاده دلی که،واسش عادت شده بازنده بودن

کمی از عطرِتو اینجا هنوزم میشه حس کرد برای زنده بودن

نمیخوام باورم شه جای خالیت،تا وقتی زنده هستم پیشِ رومه

من این کابوس وحشتناک و شومو،اگه باور کنم کارم تمومه

باید عکست رو هر گوشه بزارم،مدام باید تو رو یادم بیارم

نباید از تو خالی شه خیالم،که بی تو کاری با دنیا ندارم

نمیزارم که تنهایی بگیره،ازم حسِ قشنگِ خواستنت رو

فقط از تو همین حس باقی مونده،نمیزارم کنار دوس داشتنت رو

یه درصد هم منو یادت نمیاد،به فکرم نیستی یک لحظه میدونم

درس برعکس تو،ثانیه هامو با فکرِ خاطراتت میگذرونم

دلم گرمه به افکاری که میخوان،تو رو برگردونن پیشم دوباره

باید دیوونه باشه این دلی که حقیقت رو هنوز باور نداره!