گریه خدا

هنوزم گیجم چرا پامو به این دنیا کشوندی
یا چرا مزه مهر مادرو بهم چشوندی

منو آوردی و مدیون خودت کردی و دنیا
منو از اوج نبودن به زمین غم رسوندی

ممنونت شدم روزی که فهمیدم هوامو داری
غصه خوردم وقتی مطمئن شدم بدن نداری

گاهی پا پیچت شدم گاهی پشیمون گاهی شاکی
وقتی فهمیدم یه عالم مث من دیوونه داری

آره من دیوونه برگ گل و پرنده هاتم
نمیدونم چند تا دنیای دیگه اینجوری داری؟

ولی من یه چیزی رو نمی تونم ازت بفهمم
تویی که می گن برای هر چیزی حکمتی داری!

من نمی فهمم چرا گاهی باید بچه بمیره
چه جوری دلت به این راضی میشه دووم میاری؟

حتی من نمی تونم باور کنم که تو نشستی
تا یه بچه پاهاشو بزاره رو بوته خاری

آخه تو خود خدایی چه جوری طاقت میاری؟
راست میگن برای هر چیزی یه جور دلیلی داری؟

لا اقل عقلو نمی دادی تا من اینو نفهمم
می دونم گریه نکن حال خرابتو می فهمم!

از این نویسنده بیشتر بخوانید: