تو آغوشم که میگیری

تنفس میره از یادم

با تو آرومِ آرومم

نه بی تابم نه فریادم

تو آغوشم که میگیری

نه غم دارم نه اندوهی

دلم قرصه تو آغوشت

تو محکم مثل یک کوهی

تو آغوشم که میگیری

تپش از قلبِ من میره

دلم از گرمیِ سینت

یه جونِ تازه میگیره

تو آغوشم که میگیری

ستاره خیره میشینه

تمومِ شب رو بیداره

با حسرت مارو میبینه

تو آغوشم که میگیری

مثِ پروانه ها میشم

همش دورِ تو میگردم

از این دنیا جدا میشم

تو آغوشم که میگیری

جه گرمایی بهم میدی

یخم  وا میشه میریزه

خودِ عشقی تو خورشیدی

تو آغوشم که میگیری

خدا هم خیره میمونه

برامون اشک میریزه

دعاهامون رو میدونه