کاشکی دلم با یه غزل دوباره مأوا بگیره

یه غزل از چشای تو ؛ تو فکر من جا بگیره

کاش همه چیزم بشه باز فدای اون محبتت

با اون دل پر از صفات طفل دلم پا بگیره

بیام دوباره پیش تو دست روی موهام بکشی

نگاه کنم تو چشم تو عاشقی معنا بگیره

کاش بیاد اون روزای خوب اشکا برام هاله بشن

دور غم و غصه ها رو سنگای خارا بگیره

من می دونم که تو توی دستای من جا نمی شی

اما بیار دستاتو تا جای منو ما بگیره