قصه عشق
معتقدم ترانه معمولا به تنهایی برای خواننده جذابیت کافی را ندارد و باید با صدا و موسیقی همراهی شود.اما بیشتر علاقه مندان به ترانه سرایی مجبور به ارائه کارهایشان بدون همراهی می شوند و ناخوداگاه به شعر روی می آورند که البته در جای خود بسیار ارزشمند است.اما یکی از راه های تمرین ترانه سرایی ،سرودن ترانه روی کارهای اجرا شده است.در این پست من روی ترانه “چی میشه گفت” از کارهای قدیمی ساخته مرحوم پرویز مقصدی با ترانه ای از ایرج رزمجو دوباره سرایی کرده ام.امیدوارم مورد پسندتان باشد:
قصه دل
قصه دل قصه سوز و سازه
آدم با درد دل باید بسازه
تاچشم مستی به سراغش میاد
بدونه دل دست و پاشو می بازه
هرچی عوض داره نداره گله
اونکه عوض تداره تنها دله
عاشقی قدرش به جفا دیدنه
مردن و معشوقه رو بخشیدنه
زندگی تا بالا و پایین داره
شبای غم روزای شیرین داره
زندگی تا بالا و پایین داره
شبای غم روزای شیرین داره
مهم فقط احساس خوشبختیه
راستی که عاشقی کار سختیه
هر چی عوض داره نداره گله
اونکه عوض نداره تنها دله
عاشقی قدرش به جفا دیدنه
مردن و معشوقه رو بخشیدنه
سید ایمان پورحسینی
درود بر جناب غمخوار...خیلی خوب اینکارو انجام دادید و به ما آموختید...سپاسگذارم @};- @};- @};-
میترا باقری
درووود بسیار زیبا .آفرین =D> =D> =D> می پسندم @};- @};-
حسین خزایی
ترانه دومت توو آکادمی بود .. اما حضور اول من پای اولین ترانه بود .. یه خوش امد گویی و تبریک برای حس زیبات و کلام روونت @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن