غروب

خداحافظ دارم میرم
ازاین بی راهه ی تاریک
ازاین خوشبختیه دورو
ازاین خاموشیه نزدیک
خداحافظ دارم میرم
ازاین بی روزن ممتد
ازاین تکراره بی رویا
ازاین دل زخمیه بی حد
دارم میرم ،دارم میرم
سزای سادگیم اینه
برای منکه پر غصه م (ام)
غروب زندگیم اینه
یه کم شب گریه ورداشتم
ازاون روزای تکراریم
یه ذره واسه ی خوابم
کمی هم واسه بیداریم
شاید تو حسرت خوابم
یه باره دیگه پیدا شی
واسه آرامشم هر شب
پرازتعبیر رویا شی
همیشه سهمی از اندوه
نصیبه باغ پاییزه
هوای آخره قصه
غم آلود و غم انگیزه
دارم میرم،خداحافظ
خداحافظ دارم میرم
اگر چه بی تو پاییزم
اگرچه بی تو میمیرم.

https://www.academytaraneh.com/23314کپی شد!
1537
۲۶