لبخندِ مُردن
پاشو پاشو وقتِ رفتن ، خوابی یا دلت گرفتــــه
اشک می ریزی تو دریا ، عشق تو در دل نخفته
***
هق هقِ و گریه ی نرمت ، کنده قلبم از قفس ها
بسِ دیگه دست بردار ، زود بند آمد نفس هــا
***
فصلِ باریدنِ باران ، زود بر گشته به خانه
آب شد بامِ دلم رو ، خیس کرده آشیانـه
***
درفضای عاشقی تو ، گریه کردن حدی داره
روح رنجیدن حرامه ، وقت خندیدن دوباره
***
بیا در محرابِ قلبم ، شاد و شادابی بکاریـــــــم
غم و بی مهری جدا کن ، مستِ عشقِ بی قراریم
***
من و تو خورشید و ماهیم ، سالها همدم نشستیم
غرق شد روزای تنها ، هر غرورِ شب شکستـیم
***
مشت کن ستاره ها رو ، همچو جامِ دلربایی
بنویس با خونِ قلبت ، دوری ازدردِ وجدایی
***
کاشتم لبخندِ مُردن ، توی البومِ بهـــــــارت
رنگ کرده سنگِ قبرم، غنچه ی سرخِ مزارت
***
جاسم ثعلبی (حسّانی ) ۱۸/۱۱/۱۳۹۱
محمدجواد اسماعیل نیا
خیلی دوست داشتم @};-
معصومه قریشی
درود بر شما عموی عزیز خوشحالم که باز هم توفیق دارم و ازتون می خونم همیشه لایکید @};- @};- @};-
میترا باقری
درود.بسیار زیبا بود.لایک =D> =D> @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن