وقتی بارون میاد بذار که چتر تو بشم
بذار که آفتابی بشم ابرُ به چالش بکشم
اگه که باورم کنی ستاره ی شبات میشم
اگه که عاشقم بشی بوسه ی رو لبات میشم
نذار به دست هرزه ی تنهاییام جون بکنم
نذار که عاشقی بره نفرتُ فریاد بزنم
نذار به دست آیینه تنهایی عادتم بشه
نذار که از ندیدنت چشمون تو یادم بره

عاشق چشمون تو فقط منم
بدون دستای تو جون میکَنم
بذار از کوچه ی تنهایی برم
توی راه عشقتُ فریاد بزنم

حالا که بارون میاد از آسمون بی کسی
بدون فقط تورو دارم توو لحظه ی دلواپسی
اسمتُ تا مینویسم رو بخار پنجره
آب میشه اما محاله یادت از یادم بره