تووی این شهر شلوغ پرّ غم
کوچه ها به هم دیگه راه ندارن
اینجا تو غصه و غمها همیشه
همه همدیگرو تنها میزارن
اینجا رسمه میون آدما که
هر کی عاشق بشه تنها بمونه
اینجا هرکی دلی رو میشکنه
میندازه گردنه شانسو زمونه
خیلی سخته میون این همه آدم
کسی باشی که فقط سایه باهاشه
یه مسافر دنبال گمشده باشی
حتی جایی واسه گریت نباشه
توی این شهر شلوغه پره غم
دوس دارم که یه جا آروم بگیرم
آرزومه که تو دستامو بگیری
نزاری تنها توو غربت بمیرم
مجید صادقی
=D> =D> =D>
احمد احمدی
نصف اول رو پسندیدم
علی رضایی
درود بر همه دوستان آکادمی سپاس برا نظرتون منو ببخشید که دیر به دیر میام ایشالا در آینده بیشتر میام و به همه سر میزنم :-x
زهره محمدی
@};- زیبا نوشتی
سهیل پیلتن
درود جناب رضایی ترانه زیبایی از شما خواندم و از خواندنش لذت بردم قلمت پر مهر سپاس @};-
امیر اقایی
@};- @};-
میلاد عزیزی
درود بر شما دوست داشتم زیبا بود. =D> =D> @};-
موسی صادقی
اینجا رسمه میون آدما پای ترانه هامون حداقل استقبال دوستانی که نظر دادن میایما ;)) @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن