می نویسم خَسته
تو بخوان : مَردُم ِ شَهر

می نویسم تِکرار
تو بخوان : جُرعِه ی زَهر

می نویسم حَسرَت
تو بخوان : آزادی

می نویسم اِی کاش
تو بخوان : آبادی

خَستِه از سَنگِ بُزرگ ِ نَزَده
ماتم و شَرمــ ِ دِه ِ گُرگ زَدِه

خَستِه از دِلهُره ی بی پایان
خَستِه از پَخمِگی ِ دانایان

خَستِه ام خَستِه ی شَهرِ داغون
گریه بر نَعش ِ کبود ِ قانون

خَستِه ام خَستِه ازاین بَدبَختی
خَسته از این صِفَتِ سَرسَختی

رفتن و رسیدن و واموندن
تویِ لَعنَت ِ خُدا جا موندن

میوه ی ِ رسیده ی بُغضی کال
من و این قِصّه و حال و احوال