واضح بود یا که بگم باز
تو تصورم غریبم
من اجازشم ندارم
حتی دستاشو بگیرم

زندگی مثله ی سازه
که اگه خوب بنوازیش
توی هر قابی قشنگه
حتی تصویره مجازیش

زندگیم مثله شیشه اس
به تلنگر تو بنده
قیمت روزای رفته
قیمت آینده چنده؟

اشک شوق بهونمون شد
واقعیت چیز دیگه اس
گرد و خاک بعد بارون
جزو لاینفک شیشه اس

یکی پیدا بشه ای کاش
یکی که سیاهه چشماش
اونی که میشع حساب کرد
تا ته دنیا رو حرفاش