پیش وسعت دل تو، آسمون خیلی حقیره

از کدوم فصل قشنگی ، که صدات پراز جوانه س

تو نگاهت لطیف و زیباس،مث لاله های وحشی

توی گرمای نگاهت، پیچ و تب صد ترانه س

بزار لبخند تو بازم، منو از خودم بگیره)

که دلم دیوونه ی اون،خنده های عاشقانه س

تو و قلبی که شکستی ،من و شعرایی که باختم

دیدی ساده زیر و رو شد ، خونه ای که با تو ساختم)

گرمای وجودم،تو با بغض من عجینی

توی این دنیای پرٌشک ، تو خودٍ خودٍ یقینی

اگه تو بری یه روزی ، اگه عشقمو بسوزی

اگه دنیا زیر و رو شه ، تو بازم برام همینی

منو وقف لحظه هات کن،با تو لبریز خیالم

با تو داغٍ داغٍ داغم،واسه آروزهای محالم